Het Waterschap Limburg wil graag dat zo schoon mogelijk water terechtkomt in onze beken en rivieren. De vergunningen die Waterschap Limburg afgeeft, zijn daarop gericht. De vergunning die Circle in 2020 voor lozingen op de Ur gekregen heeft, is daar een voorbeeld van. Bij het afgeven van vergunningen moet het waterschap zich uiteraard wel houden aan de geldende wet- en regelgeving (Nederlands en Europees). En natuurlijk controleren ze de vergunning ook.
Waterschap Limburg heeft in 2020 een lozingsvergunning verleend aan Sitech (tegenwoordig heet dit bedrijf Circle Infra Partners). Deze vergunning is geldig tot 2027. Voor het eerst in Nederland is bij deze vergunning met alle stakeholders via een zogenoemd MGA-traject overleg gevoerd. Dit is voor zover bekend ook de eerste lozingsvergunning in Nederland waarbij elke stof die geloosd mag worden met naam is genoemd. Daardoor is er een lijst met ruim zeshonderd stoffen gemaakt.
Verminderen
In de vergunning zijn strenge voorwaarden opgenomen waarbij Waterschap Limburg grenzen heeft opgezocht. Zo zit er voor bepaalde stoffen een verplichting in om tijdens de looptijd van de vergunning de lozing te verminderen. Tegelijkertijd hebben ze ook naar de toekomst gekeken en zijn er in de vergunning onderzoeksverplichtingen opgenomen. Een daarvan gaat over de vermindering van de lozing van plastics. Dit onderzoek heeft Circle eind 2023 naar het waterschap gestuurd. Die beoordeelt nu of dit onderzoek voldoet aan de voorwaarden. Waterschap Limburg kan, als dit op basis van het onderzoek blijkt, daarna de vergunning aanpassen.
Controle/handhaving
Ook staat in de vergunning hoe de controle moet plaatsvinden: Circle moet elke dag monsters nemen van het water dat naar de zijtak van de Ur gaat en de resultaten aan ons doorgeven. Waterschap Limburg controleert onaangekondigd elke maand een week lang of Circle goed gemeten heeft en de juiste resultaten heeft doorgegeven.
Specifieke stoffen benoemd
Deze vergaande vorm van vergunningverlening heeft dus tot doel om zo schoon mogelijk water in onze rivieren te krijgen. Waterschap Limburg begrijpt dat er mensen en instanties in onze samenleving zijn, die nog strengere vergunningsvoorwaarden willen opleggen voor lozingen van afvalwater, en dat zouden zij ook willen, maar op basis van de geldende wet- en regelgeving lukt dat nu (nog) niet. Feit is dat er 597 bedrijven in België en Nederland een lozingsvergunning hebben op de Maas, en er maar één is waarin precies staat welke specifieke stoffen geloosd mogen worden. Dat is de vergunning voor Chemelot. In de andere vergunningen is dat veel minder hard opgeschreven.